دوشنبه، فروردین ۰۱، ۱۳۹۰

دلتنگی

نه از حادثه خبری هست و نه از اعجاز آن دستهای آشنا
از دلتنگی ها که بگذریم ,تنهایی تنها اتفاق این روزهای من است .

                 (( سال نو مبارک ))

پنجشنبه، اسفند ۲۶، ۱۳۸۹

باور

خراب کردن دیوار برلین رو باور کنم یا ساختن دیوار تو بیت المقدس.....
حمایت از جنبش ایران رو باور کنم یا حمایت از عربستان و امارات و کشتن مردم بحرین رو.......
دموکراسی آزاد رو باور کنم یا اخراج زنان محجبه و سرکوب اعتصاباتشون رو.....
حقوق بشرشون رو باور کنم یا دفاع از نظام سرمایه داری رو.......
 آزادی بیان رو باور کنم یا فیلترینگ شدید رو........              
 پست های انچنانی رو باور کنم یا رفتارشون رو..........

             خیلی بده که چشمها با دقت 150 مگاپیکسلی داده هایی رو به مغز بفرستن و مغز با تجزیه و تحلیل زیاد
             دستور بده : باور نکنید .......باور نکنید......باور نکنید.........نکنید    

حرف دل

" روزی خواستم رقص کنم ,چون هرگز پیش از آن نرقصیده بودم .خواستم فراتر از همه ی آسمان ها به رقص آیم .ان گاه بود که خنیاگر محبوب مرا فریب دادید و به سوی خود کشاندید و اکنون او به زدن  آهنگی نا هنجار و اندوه بار روی آورده است .افسوس با صدای نکره ای هم چون صدای شیپور عزا و سوگواری در گوشم داد زد!
"" ای خنیاگر آدم کش !ای آلت دست شروران !ای معصوم ترین آلت دست !آماده بودم تا بهترین رقص خود را اجرا کنم, ولی در آن هنگام با آهنگ های نا بهنجار خود شور و شوق مرا از میان بردی !
                                                                                                   ((( نیچه .چنین گفت زرتشت )))