یک راه به تقدس ؛فداکاری روح و تسلیم شدن به پروردگار می رسد و راه دیگر به هرزگی ؛ فداکاری جسم و تسلیم به تباهی .بورژوا بین این دو راه ؛ حد وسط را به عنوان طریق زندگی خویش انتخاب می کند .
خلاصه هدفش آن است که در بین این افراط و تفریط ؛در منطقه ای معتدل ؛در منطقه ای بدون طوفان و تند باد شدید خانه کند و در این کار توفیق هم به یاری اش خواهد آمد .حاصل کارش آرامش خیال است که او به مجذوب خداوند شدن ترجیح می دهد .همان طور که آسودگی را به لذت ؛راحتی را به آزادی و هوای مطبوع را به آن آتش کشنده و کاهنده درونی ترجیح می دهد.بنا براین او اکثریت را جانشین قدرت ؛ قانون را جانشین زور و مراجعه به آرا را جانشین مسئولیت کرده است .
در حالی که ما بر بالای سر شما انسانها
در میان بلور یخ های ستاره گون ماوا کرده ایم
نه از روز خبر داریم ؛نه از شب ؛ نه از تقسیم زمان
نه فکر مردی و زنی و نه اندیشه ی پیری و جوانی در ذهن ما جایی دارد
وجود بی زوال ما سرد و بی تغییر
و خنده ی جاودانه مان سرد و تابناک . (( گرگ بیابان , هرمان هسه ))
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر